21 lutego obchodzimy dzień mowy ojczystej. Dzień ten ma uświadamiać, jak wielka jest różnorodność i wartość języków ojczystych: regionalnych, narodowych, oficjalnych i nieoficjalnych. Tych mających ogromny zasięg i tych użytkowanych tylko przez nielicznych. Pamiętajmy, że dbając o język, chronimy kulturę i tożsamość kulturową!
Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego przypada 21 lutego i został ustanowiony 17 listopada 1999 r. przez UNESCO jako upamiętnienie tragicznego wydarzenia w 1952 r. w Dhace. Tego dnia zginęło pięciu studentów, domagających się nadania językowi bengalskiemu statusu języka urzędowego.
Dziś, obchodzimy ten dzień na różne sposoby. W naszej szkole uczniowie poznali pierwsze polskie zdanie, zapisane w Księdze henrykowskiej, a także dowiedzieli się, że to właśnie Mikołaj Rej zwrócił uwagę na wartość języka ojczystego, mówiąc, „iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają”.
Język polski jest jednym z najtrudniejszych języków na świecie. Warto wiedzieć o tym i kształtować w uczniach poczucie wartości języka, którym posługują się na co dzień. W trakcie lekcji największą przyjemność i radość sprawiły uczniom łamańce językowe, których w naszym „szeleszczącym” języku nie brakuje.
Przeciętny Polak czynnie zna (czyli używa w wypowiedziach) nie więcej niż kilkanaście tysięcy słów, natomiast biernie (rozumie, ale nie używa) – ok. 30 tysięcy słów. Wyjątkami są osoby, które mogą biernie znać nawet 100 tysięcy słów Jednak badania filologów wykazują, że wystarczy znajomość 1200 najczęściej używanych słów w języku polskim, by móc zacząć się nim posługiwać.
Dbajmy o nasz język ojczysty każdego dnia!
Tekst i foto: Anna Nowacka
